نويسنده خبر : مهدي ملكي

در اولين روزهاي سال 1390 بود كه حضور كارلوس كرش در تهران و عقد قرارداد او با فدراسيون فوتبال ايران موجي از اميدواري را بين اهالي فوتبال و هواداران پرتعداد اين رشته ورزشي كه به واسطه اتفاقات چند سال اخير تا حدودي هم فوتبال زده شده بودند، به راه انداخت. نام اين مربي پرتغالي آنقدر دهان پركن بود كه حتي سرسخت‌ترين مخالفان فدراسيون علي كفاشيان را هم به سكوت وادار كرد. كرش مربي توانمند و با دانشي است اما پرتغالي‌ها خصوصياتي دارند كه به واسطه آن دراروپا شهره هستند! در اين شرايط مشكلات ساختاري فوتبال ايران از يك سو و ضعف مسوولان در نوع برخورد با كرش و استفاده بهينه‌ از آنچه توانمندي‌هاي او محسوب مي‌شود، باعث شده هم اكنون كه اولين ماه‌هاي اولين سال حضور كرش در ايران را پشت سر مي‌گذاريم، اميدواري‌هاي روزهاي اول جاي خود را به شك و ترديد در خصوص آينده تيم ملي بدهد. در اين بين گسيل شدن مربيان پرتغالي در ماه‌هاي اخير مزيد بر علت شده تا افرادي كه قرابت و نزديكي بيشتري با راس هرم تصميم‌سازي در فوتبال ايران دارند، بر اين نكته تاكيد داشته باشند كه نقش كارلوس كرش در اتفاقات اخير نبايد ناديده گرفت. نقشي كه تنها به حضور او در ايران خلاصه نمي‌‌شود و كرش تلاش‌هايي براي ورود هموطنان خود به فوتبال ايران داشته است. يكي از مسوولان كه در كابينه فدراسيون پيشين صاحب سمت بود و علاقه‌اي به فاش شدن نامش ندارد، در اين خصوص مي‌گويد: «فوتبال ايران در وضعيت فعلي سازماندهي ندارد. وقتي كفاشيان بيش از حد معمول به كرش اختيارات داد، مشكلات رفته رفته خودنمايي كرد. الان كرش هم سرمربي است و هم مدير تيم. براي همين در واقع كسي نيست كه كرش بخواهد به او جوابگو باشد. گرچه كفاشيان حكمي براي كرش نزده اما در حقيقت تصميم‌گيري براي تيم‌ ملي اميد و جوانان هم برعهده او است. همين مي‌شود كه كرش به خود اجازه مي‌دهد درباره تعطيلي ليگ يا كم شدن تيم‌ها اظهار نظر كند. او وقتي عدم سازماندهي را مي‌بيند، چنين رفتار مي‌كند وگرنه كجاي دنيا ليگ را تعطيل مي‌كنند؟»
نوع بازي تيم ملي فوتبال مقابل ازبكستان و قطر تا حدودي باعث تغيير نوع نگاه‌ها به كارلوس كرش شد. گرچه تيم ملي در اين دو بازي از لحاظ نتيجه‌گيري تا حدودي موفق عمل كرد اما كيفيت نازل و نوع عملكرد مقابل حريفان باعث شد مربي مطرح پرتغالي خود را در نقطه مركزي سيبل انتقادات ببيند. به نظر مي‌رسد كاريزما و رزومه كرش براي مدتي حيات او در فوتبال ايران را تضمين مي‌كرد اما اگر فيلم بازي تيم ملي مقابل قطر را مرور كنيم، واضح است تيم‌ملي به مثابه اركستري است كه رهبر ندارد و هر بازيكني ساز خودش را مي‌زند! در اين شرايط فرضيه‌اي كابوس‌وار شكل مي‌گيرد كه اگر تيم ملي در راه رسيدن به جام جهاني موفق نباشد، قطعا به دنبال بهانه خواهد رفت و تمام تقصيرات را گردن فدراسيون مي‌اندازد؛ همان كاري كه او پس از پايان كارش با تيم‌ملي پرتغال انجام داد.
پرداختي سال اول قرارداد كرشاز كجا تامين شد؟
در ماه‌هاي اول حضور كارلوس كرش در راس هدايت تيم‌ملي فوتبال ايران گمانه‌زني‌هاي زيادي درباره رقم واقعي قرارداد او صورت گرفت. برخي از اين گمانه‌زني‌ها نزديك به واقعيت بود و بعضي ديگر فاصله زيادي با حقيقت داشت. در اين شرايط مقام مسوولي كه تاكيد دارد نامي از او برده نشود، رقم واقعي قرارداد كرش را افشا كرد: «قرارداد كرش يك ميليون 700 هزار يورو براي هر سال است. البته ميزان دريافتي دستيارانش جداي اين رقم است كه من اطلاع دقيقي از قرارداد آنها ندارم.»
در اين بين سوال مهمي شكل مي‌گيرد. در فدراسيوني كه مدت‌هاست اسپانسري ندارد و در واقع با درآمدزايي بيگانه است، قرارداد كارلوس كرش از چه منابعي تامين شده و خواهد شد. سرمربي پرتغالي تيم‌ملي تاكنون قسط اول يعني همان رقم سال اول قراردادش را دريافت كرده است. موضوع وقتي جالب مي‌شود كه بفهميم رقم پرداختي كرش از چه منابعي تامين شده است! فرد مطلع در اين باره مي‌گويد: «بخشي از رقم قرارداد كرش از حساب سازمان ليگ برداشته شد و 600 ميليون تومان هم فردي به نام «ز» به فدراسيون داد. اين فرد با حمايت يكي از اعضاي هيات رييسه به كفاشيان وصل شد و البته براي رقمي كه پرداخت كرد درخواستي داشت و قرار بود در پرونده‌اي حمايت‌هايي از او صورت گيرد. بقيه يك ميليون و 700 هزار يورو قسط اول كرش هم از منابع ديگري همچون وزارت تامين شد.» با اين اوصاف نحوه تعامل و همكاري با كرش از حيث مالي فعلا كه به خير گذشته است و بايد ديد در ادامه چه تدابيري(!) اتخاذ خواهد شد.